dag 4

De eerste dag van de waarheid is aangebroken. Iedereen op tijd op de afspraak voor het ontbijt om de poules en planning te kunnen bekijken. Voor de ene valt die uiteraard beter mee dan voor de andere.
De sporthal leek wel een uitverkoop van (sport)rolstoelen waartussen we een plaatsje moesten zien te vinden. Linda had vandaag het lichtste programma met maar 1 wedstrijd en kon daarom ook de kine een keer uitproberen, tot grote tevredenheid achteraf. Verder stond er ( toch tot de namiddag) gekoeld water ter beschikking en ijszakjes. De sfeer in de hal was positief zodat mensen uit verschillende landen elkaar aanmoedigden en contacten onderhielden. Uiteindelijk kon Bob dankzij een groot doorzettingsvermogen zijn beide enkelspelen winnen ( waarvan er een een echte thriller was). Linda verloor haar eerste enkelspel tegen een jonge opkomende Turkse speelster maar heeft nog steeds uitzicht op plaatsing als ze morgen het andere enkelspel in de poule wint. Kristel won en verloor een dubbel gemixed en moet morgen de laatste wedstrijd in deze poule winnen om door te gaan. De twee enkelspelen verloor ze tegen respectievelijk een Russische en een Turkse. Daarmee is ze uitgeschakeld in de dames enkel. 'S avonds kon er dus al veel gespeculeerd en geëvalueerd worden.  Tomorrow it's another day om samen met de Nederlandse ( en andere ) vrienden te beleven... En de Olympische gedachte blijft aanwezig al zijn mooie resultaten natuurlijk nog meer motiverend!

dag 5

Bob leverde vandaag een knalprestatie af: hij heeft voorlopig alle enkelspelen met glans gewonnen. Enkel in de beide dubbelspelen met Eddy Boerman (Nl) heeft hij nipt de duimen moeten leggen. Maar morgen volgen er nog wedstrijden en kan er een en ander rechtgezet worden.

Kristel moest nog een dubbel gemengd afwerken maar kon dit omwille van de grote foutenlast van zichzelf maar ook van de partner niet meer positief beëindigen. Ook de twee dubbelspelen bij de dames kenden geen winnend einde al werd er bij momenten wel goed gespeeld.

Zo wordt het spelersveld elke dag een beetje kleiner wat enkel de vochtige hitte in de sporthal ten goede kan komen. We hopen in ieder geval dat men nog niet door de voorraad water heen is. Er zit nog altijd medailleklassement in voor Bob zodat het ook de komende dagen best spannend blijft. Maar bovenal heerst er ook overwegend een zeer vriendschappelijke en sociale sfeer onder alle deelnemers!

dag 6

Er treedt al wat gewenning op en het wedstrijdschema wordt korter...dus kunnen we  ons permitteren om iets later aan het ontbijt aan te schuiven. ( we waren duidelijk niet de enigen die er zo over dachten) Uiteindelijk vertoeven we wel opnieuw rond 9.30u in de ondertussen vertrouwde hete en vochtige sporthal. 
Rond 11.30u stond Bob alweer op het veld voor een enkelspel in de kwartfinale tegen een jonge Engelse speler. Hij heeft alles gegeven maar deze tegenstander bleek net iets te zwaar. Zijn eerste verlies in het enkelspel is een feit en meteen ook het einde in deze discipline. Dubbel verging het hem beter waar hij samen met Eddy de tegenstanders ( combinatie Duitsland-Servië) wist te verslaan.

Ondertussen had ook Kristel haar wedstrijd bij de dames dubbel verloren. Maar dit stond in de sterren geschreven gezien de ex-kampioenen uit Zwitserland een zeer sterk team vormen. Uiteindelijk werd nog op een eervolle manier verloren... 

Op deze manier eindigt het Europees Kampioenschap voor België op een niet onverdienstelijke manier al zijn er niet meteen medailles bij. We hebben een leerrijke ervaring achter de rug en kunnen aan de slag met deze vaststellingen en tips die vanuit verschillende hoeken zijn gegeven.

Het leek voor iedereen uiteindelijk de avond van de ontlading. Toen we met de Nederlandse en een paar Duitse vrienden in de stad gingen eten zaten er van terras tot terras deelnemers aan dit EK. Het super gematigde klimaat van deze regio ( tenminste toch na zonsondergang) leende zich tot een gezellige en lange verpozing.

dag 7

De sporthal was vandaag gehalveerd tot 2 velden voor de staanders en 2 velden voor de rollers. Er werden immers nog enkel finalewedstrijden gespeeld. Sommige waren bloedstollend en uitermate spannend. Logisch dat er vooral 3-setters werden afgewerkt gezien de spelers aan elkaar gewaagd waren.
Het was uiteindelijk ook zo dat het geen onverwachte kampioenen heeft opgeleverd.  De eindceremonie werd verzorgd door Spaanse dansers en muzikanten met castagnetten. De timing werd niet echt gerespecteerd en de laatste medailles werden pas om 16.15u uitgereikt.

De laatste aanwezigen konden dan "in file' naar het strand rijden om de laatste zonnestralen op te pikken. Ik hoop ook dat de keuken niet teveel eten meer heeft voorzien want quasi alle nog aanwezige parabadmintonners en hun begeleiding hebben vanavond het kleine centrum van dit gehucht ingepalmd.

Meer dan voldaan en met een hele rijke ervaring en vele extra mailadressen op zak keren we morgenochtend vroeg terug huiswaarts. Rudi en Bob hebben de vlucht vooruit genomen en zouden nu al op Belgische bodem moeten staan.

Dank aan Badminton Vlaanderen en de coach ad interim om dit mogelijk te maken en ons van deze mooie ervaring te laten genieten!