EMTC15: de finale

EK 2015

EMTC15: de finale

Voor de enkele personen die het nog niet weten ... Denemarken won!

Een overzichtje van de laatste dag door Rudy Engels:

Nagelbijtend was het deze ochtend wachten op de ploegopstellingen en toen deze omstreeks 11.00 uur verschenen, kon ik een lichte teleurstelling niet onderdrukken…

De volgorde van de wedstrijden staat reglementair vast en voor Engeland kwamen hun twee sterkste disciplines, het heren dubbel (Marcus Ellis/Chris Langridge) en gemengd dubbel (Chris Adcock/Gabrielle Adcock) pas op plaatsen 4 en 5.

Bovendien werd in het heren enkel Toby Penty opgesteld i.p.v. de geblesseerde (?) Rajiv Ouseph zodat het doemscenario van 3-0 voor Denemarken zonder de twee meest spectaculaire disciplines al opdook. De Denen hadden dan ook zoals verwacht voor hun sterkste opstelling gekozen, al kan er over sommige spelers gediscussieerd worden.

Line Kjaersfeldt (WR 36) mocht tegen Fontaine Mica Chapman (WR 67) bewijzen dat ze wel degelijk iets in haar mars heeft. In de vorige wedstrijden had ze het een beetje laten afweten en de Engelse zat duidelijk beter in het tornooi.

De 20-jarige Deense besefte dit blijkbaar ook en speelde een zeer degelijke wedstrijd tegen een toch wel licht tegenvallende Chapman. Na 31 minuten al stond de 1-0 voor Denemarken op het bord en dit was de discipline waar we de Engelsen enigszins kansen toedichtten.

Jan O. Jorgensen (WR 2) leek tegen Toby Penty (WR 112) weer te vechten met zichzelf, maar dit lag vooral aan een ijzersterk spelende Engelsman. Met geweldig netspel en precieze smashes kwam hij 10-6, 15-11 en 18-16 voor, maar dan gebeurde opnieuw wat ik al enkele malen gezegd heb. Die wereldtoppers kunnen, wanneer ze in het nauw gedreven worden, toch de nodige cool houden en een tandje bij steken. Jorgensen acteerde plots op een heel hoog niveau en maakte 5 punten op rij om met 21-18 de set alsnog binnen te halen. Kon Toby Penty zijn niveau van de eerste set aanhouden? Neen dus. De eerste set had duidelijk heel wat krachten gekost maar het was toch ook vooral Jorgensen die bijwijlen zijn wereldklasse etaleerde. Hij won na 34 minuten met 21-14 en bracht Denemarken zo op 2-0.

Tja, de dames dubbel dan. Kamilla Rytter Juhl en Christinna Pedersen (WR 4) zouden echt wel weinig moeite kennen met Heather Olver/Lauren Smith (WR 48) of er zou echt een mirakel moeten gebeuren. De slagkracht van de Deense tandem maar dan vooral van Juhl verstikte letterlijk de Engelse dames die er ook niet echt in leken te geloven. Ook de Engelse teamgenoten zagen dit blijkbaar want waren wel heel stil… Met 21-9 werd de eerste set gewonnen en het was dat er in de tweede set wat slordigheden bij de Deense dames optrad of het was tweemaal een zware afstraffing geworden. Nu kon de 21-14 stand de bittere pil nog enigszins verzachten.

Denemarken dus opnieuw kampioen en dit mag verdiend genoemd worden al ging het misschien minder gemakkelijk dan verwacht.

We hebben de afgelopen dagen in ieder geval van absoluut topbadminton mogen genieten, hebben heel wat nieuwe spelers ontdekt, er zijn de nodige verrassingen geweest en het publiek vond de weg naar Leuven!

Eerstdaags volgt er nog een verdere analyse van dit geslaagd EK waarin ik zal proberen om op een iets andere manier mijn licht te laten schijnen op dit evenement.

« Terug