Officials

Belgisch kampioenschap Elite - Kortrijk

Wil je Badminton Vlaanderen zijnde een kampioenschap organiseren, denk dan in eerste instantie aan Lebad Kortrijk als organisator. Een prachtige zaal, De Lange Munte, en een lange lijst aan tornooi-ervaring op het hoogste niveau. Om zo maar op te noemen: Belgisch kampioenschap jeugd in 2007 en 2013, het Vlaams kampioenschap in 2018 en als kers op de taart een Belgisch kampioenschap Elite, doe het hen maar eens na.

Geen kampioenschap zonder officials natuurlijk. Een man en een vrouw in het rood, dan kijk je aan tegen de 2 referees van dienst, zijnde Aurore Lequatre en Julien Nys. Het gezegde dat “een vrouw niet onderdoet voor een man“ was in februari in aantal niet van toepassing bij de “zwarte“ officials. Kristien Hellinckx moest het dan maar als enige vrouwelijke umpire zien te klaren op het hoogste niveau, wat ze dan ook zonder problemen gedurende heel het weekend klaarmaakte (om dan even een keukenterm te gebruiken).

Haar 13 mannelijke collega’s zouden er tegelijk evengoed zonder aangekaarte problemen voor zorgen dat op de 6 groene banen de planning van het tornooi niet in het honderd liep.

Om dit gedeelte af te ronden was het assessment-team heel het weekend stand by om waar nodig nog enige tips en raadgevingen mee te geven. Ook op een stoel, in de buurt van de banen, onopvallend maar tegelijk pertinent bezig met het bewaken van de kwaliteit van de optredens van de officials.

Voor 2 umpires was dit tornooi een supplementaire uitdaging: achteraf de bevestiging krijgen geslaagd te zijn om op die manier naar het nationaal niveau te promoveren. Arne  Deweirdt  en Julien Tilkin zullen ongetwijfeld onder grote(re) druk  gestaan hebben, te weten dat elk van hun wedstrijd de speciale aandacht kreeg van het examenteam Nicole –Koen –Marc.

De eerste dag wordt dan een “opwarmdag“, al direct met een groot aantal wedstrijden, een eerste test of je als umpire stressbestendig bent en de lichamelijke  en  geestelijke  vermoeidheid  onder  controle  kan houden, morgen is er nog een belangrijke dag.Het is gelukt voor Arne, niet voor Julien.De voorbereiding van Arne was optimaal, veel en goeie tornooien en wedstrijden vooraf, veel aandacht en een intense begeleiding voor een umpire  die het op termijn tot op een Europees of misschien zelfs hoger niveau kan “trekken“. Elk streven naar een hoger niveau is een uitdaging, een mentale instelling die misschien wat verslapt kan nefast zijn, het is feit dat de wil om hogerop te raken de permanente stimulans moet zijn om het ook te doen.

De druk wegnemen tijdens een belangrijk tweedaags tornooi doe je als official natuurlijk de avond na de eerste dag.

“Socializen“ “technical meeting” noemt dat in het milieu, op zoek naar een goeie pizza of hamburger, proeven van de lokale bieren en wijnen, grappen en grollen onder collega’s, op het einde van de avond, omwille van de plek waar je toevallig zit, de titel “Bert Edelhert“ toebedeeld krijgen.

Het geheel wordt dan gepast gekruid wanneer je grote vertellers van anekdotes aan boord hebt. En dan hadden we het nog niet over een fenomenaal ontbijt op zondagmorgen. Je zou er zowaar de briefing voor hebben laten schieten. Laat het een “must“ of een doel moeten zijn van alle officials om op dergelijk hoog niveau aanwezig te zijn en te kunnen acteren, zowel op als naast de baan, “part of the game“ te zijn.Op naar het volgend seizoen, een “normaal“ seizoen, laat ons hopen, met op het merendeel van de tornooien “rode mannen/vrouwen“ achter de tafel en de “zwarte mannen/vrouwen” op de baan.

« Terug