De nieuweling op de BK Jeugd

Officials

De nieuweling op de BK Jeugd

Hans Casier deelt zijn ervaring als pas gediplomeerde Umpire D op de Belgische Kampioenschappen Jeugd waar hij voor de allereerste keer in officieel tenue mocht verschijnen.

Bij aankomst in Londerzeel, zag ik dat er een rode loper was uitgerold, en stonden Nicole en Julien klaar met een paraplu om ons op deze regenachtige dag naar binnen te begeleiden. Daar stond heerlijke koffie voor ons klaar en een prachtig ontbijtbuffet met knapperige croissants, verse fruitsla, gerookte zalm, perfect gebakken spiegeleitjes, beluga kaviaar, oesters en nog zoveel meer. Ik had er geen idee van dat umpires zo fantastisch werden verwend.

 

Toen de dienstdoende kok onze pannenkoekjes wou flamberen liep het echter mis en begon het brandalarm luidkeels te piepen en dat bleef maar doorgaan tot ik plots wakker schrok en besefte dat het mijn wekker was die stond te piepen.

Dan maar zelf koffie gezet en een boterham gesmeerd. En daarna nog eens het lijstje overlopen van alles wat ik nodig had om in correcte kledij op het terrein te komen (wat ik de avond ervoor reeds had gedaan, maar je kan maar beter zeker zijn). Een laatste slok koffie en dan de wagen in om eerst de eveneens kersverse collega-umpire Gerlinde op te pikken en daarna koers te zetten naar het verre Londerzeel.


Met enige nervositeit betraden we dan uiteindelijk de Sportoase Londerzeel, waar we verwelkomd werden door Julien Nys (zonder pannenkoekjes weliswaar) en zijn team van umpires, waaronder heel wat ervaren rotten. Na een korte briefing en een mooie powerpoint presentatie van Aurore met de plattegrond van de zalen en lijnen waarlangs we konden stappen, was het dan eindelijk zover.
Mijn allereerste match als official in mijn splinternieuwe tenue én met een échte toss-munt.

 

Toen werden we voor de leeuwen gegooid (weliswaar nog welpen op dit jeugdkampioenschap) en volgde de ene wedstrijd na de andere. Met een enorm verschil qua speelstijl, gaande van 10-jarige ukjes waarbij je na elk punt moest uitleggen wie er moest serveren en vanaf welke kant, tot bloedstollende wedstrijden tussen 17-jarigen die hun match bijna op leven en dood speelden.

 

Door al deze wedstrijden met arendsogen te bekijken, besefte ik weer hoe spannend en mooi badminton kan zijn, zeker naarmate het spelniveau hoger ligt. Wat zal dat genieten worden de dag dat ik op het Europees kampioenschap mag umpire zijn !!
Daarnaast werd nog maar eens bevestigd dat dit een sport is met een zeer hoog “fair-play” gehalte. Alhoewel de splinternieuwe gele en rode kaartjes klaar zaten in mijn zakje, was er geen enkel moment waar het zelfs maar bij mij opkwam dat het nodig zou zijn deze te gebruiken. Ik hoop dat dit nog vele jaren zo mag blijven.

 

Buiten enkele kleine beginnersfoutjes (uitslag na eerste game vergeten te proclameren en niet wetend dat een coach geen short mag dragen) verliepen alle wedstrijden vlekkeloos en kreeg ik zelfs af en toe een welgemeend compliment van enkele spelers. Aan een snel tempo bleven de wedstrijden elkaar opvolgen en voor ik het goed en wel besefte was het reeds 18u en bleek ik 15 wedstrijden geleid te hebben ; 11 enkel-, 2 gemengd dubbel- en 2 heren dubbel-wedstrijden. Tot mijn plezier zag ik dat de vroege Sint Koen allerlei snoep en koekjes had klaargezet voor de umpires om tussen de wedstrijden door even te bekomen. Best wel vermoeiend om zoveel wedstrijden na elkaar met volledige concentratie op de stoel te staan en zo goed mogelijk elk punt te beoordelen. Ik voelde mij terug een beetje een student die de ganse dag heeft zitten blokken op een zware cursus.

 

Gelukkig was er nadien tijd om te bekomen bij een drankje (voor mij zonder alcohol, maar anderen hadden toch liever iets met schuim op en wat alcohol erin) en konden we onze honger stillen met een lekkere pastabeker in de cafetaria van de Sportoase.

 

Vermoeid, maar met een fijn gevoel en voldoening over het bijna vlekkeloze parcours, was het tijd om huiswaarts te keren en ons te gaan voorbereiden op het Vlaams Kampioenschap dat het daaropvolgende weekend plaats zou vinden. Alvast een stapje dichter om ooit UM te worden op het Europees kampioenschap, maar dat laat ik jullie wel weten als het zover is.

« Terug