De host van de editie 2025 was de provincie Vlaams-Brabant en als locatie kozen ze een ware badmintontempel die ons allen welbekend is, de Sportoase in Leuven. Op deze plek werden er al menig stevige badmintonwedstrijden betwist en wist Julien Carraggi, een ex-deelnemer van de IPJO, vorig jaar de Yonex Belgian International op zijn naam te schrijven. Noemenswaardige prestaties hangen hier als het ware in de lucht en ook dit weekend zou het niet anders zijn. 

De start van de IPJO gebeurde zoals steeds met de traditionele openingsceremonie waarin de spelers en coaches van elke provincie worden voorgesteld en hun trouwe aanhangers vanop de tribunes de stembanden al eens goed kunnen opwarmen alvorens het echte werk begint tijdens de eerste ontmoeting. Ook de umpires en officials krijgen hier hun verdiend moment in de schijnwerpers. Na de ploegenvoorstelling en een intermezzo van een vaardige doedelzakspeler die was uitgedost in een Schotse kilt restte er nog enkel een teamkreet van elke provincie alvorens de wedstrijden zouden aanvangen. Thuisprovincie Vlaams-Brabant koos voor een Haka om de andere provincies de stuipen op het lijf te jagen, Antwerpen voor een soort optische illusie met 2 draaiende cirkels met in het midden hun shuttle mascotte (een waar kunststukje moet ik zeggen). De meer klassieke varianten met een soort voetbal huddle gecombineerd met een kreet zagen we bij Oost-en West-Vlaanderen. Limburg koos er dan weer voor om te laten horen dat ze klaar waren voor strijd door hun U18 coach als capo in te schakelen en samen een rijmende oerkreet te produceren. Het was eindelijk tijd om de rackets en shuttles te laten spreken. 

 

U12 

Bij de U12 was er voor aanvang van het tornooi maar 1 echte uitgesproken topfavoriet voor de overwinning en dat was Vlaams-Brabant. Deze status deden ze dan ook alle eer aan, als een trein denderden ze doorheen het weekend en lieten van de tegenstanders geen spaander heel. Op de tweede na in de einstand binnen deze categorie, Oost-Vlaanderen (6-1), smeerden ze alle andere teams een 7-0 aan de broek. 4 spelers van hun team namelijk Lotte Den Hond, Nina Willems, Mannat Dhillon en Aren Neerinckx  verloren geen enkele set tijdens het tornooi. Een prestatie waar toch wel iedereen zijn hoed voor afneemt mag ik stellen. De derde in de einstand bij de U12 was Limburg, toch wel een prestatie die wel even in de schijnwerpers mag worden gezet vind ik. Na een aantal moeilijke jaren tijdens de IPJO recht deze provincie met een aantal getalenteerde jeugdspelers stilaan de rug, iets om in het achterhoofd te houden richting de toekomst. Antwerpen en West-Vlaanderen werden respectievelijk 4e en 5e op een korte achterstand als je de resultaten grondig analyseert. 

U14 

In de U14 categorie leek het op voorhand een strijd te gaan worden tussen Oost-Vlaanderen, Antwerpen en Vlaams-Brabant. In realiteit stond er letterlijk geen maat op Oost-Vlaanderen. Zaterdag voormiddag versloegen ze Vlaams-Brabant met 6-1 en hierna was er geen stoppen aan. Na een pauze in de tweede speelronde voor de Oost-Vlamingen ging Limburg in de late namiddag voor de bijl en ook op zondag gingen ze op dit elan door. Oost-Vlaanderen verloor slechts 3 wedstrijden binnen deze leeftijdscategorie, een prestatie die we naast die van Vlaams-Brabant in de U12 kunnen leggen. Ivan Buckens Tong, Wout Cabus en Helena Bontridder presteerden hetzelfde als hun jongere collega’s uit Vlaams-Brabant en wonnen elke set die ze speelden. Antwerpen en Vlaams-Brabant vochten op zondag ochtend onderling dan maar uit wie er recht had op de tweede plaats. Een nipte 4-3 winst in het voordeel van de thuisprovincie legde het podium vast. Ook voor de 4e plaats werd er op zondag namiddag nog naarstig geknokt tussen Limburg en West-Vlaanderen waarin de laatstgenoemde het laken naar zich toe wist te trekken voor plaats 4. 

U16 

Bij de U16 categorie leek het erop dat Vlaams-Brabant voor aanvang van het tornooi de sterkste papieren kon voorleggen. Wie het Vlaamse jeugdbadminton echter van naderbij volgt wist dat West-Vlaanderen op vinkenslag lag om de overwinning binnen deze categorie onder de neus van de thuisprovincie weg te grissen. Het was dan ook uitkijken naar hun ontmoeting op zaterdag namiddag om te weten wie zijn geld juist had ingezet. West-Vlaanderen schoot uit de startblokken met winst in de 1e wedstrijd maar erna nam Vlaams-Brabant het over met 3 winstpartijen op rij. Winst voor West-Vlaanderen in de 5e wedstrijd zorgde ervoor dat het 3-2 werd, spanning alom. Een toch wel beslissende wedstrijd was het herendubbel met in de hoofdrollen Nolan Debaere en Sybren Tack die het opnamen tegen het duo Rik De Backer en Ferre Claes. Na een dijk van een wedstrijd wonnen Claes en De Backer met 22-20 in de derde set (kan het nog spannender jongens?). Winst dus voor de thuisprovincie. Oost-Vlaanderen wist Antwerpen van de derde plaats te ontdoen en Limburg werd eervol 5e met maar drie winstpartijen minder dan Antwerpen. 

U18 

De U18 categorie is een reeks waarin er bij elk van de 5 provincies spelers meedoen die al een stevig potje kunnen badmintonnen. Op volwassenentornooien leggen ze vaak menig spelers het vuur aan de schenen en soms draaien ze zelfs al mee in onze nationale top. Schoolvoorbeeld hiervan is de West-Vlaamse Lieke Van Parys, dit jaar landskampioen met Hebad en ook al deelnemer aan de Yonex Belgian International van 2024. Met 7 gespeelde en gewonnen wedstrijden zonder set verlies is ze de ware koningin van de U18 reeks tijdens deze IPJO. Op voorhand leken dus West-Vlaanderen en Antwerpen, met een collectief sterk geheel de te kloppen ploegen. Toch hoopten Oost-Vlaanderen, Vlaams-Brabant én ook Limburg stiekem om een goede uitslag in de wacht te slepen want ook zij hadden kwaliteit in hun rangen. Wat op voorhand werd gedacht werd ook werkelijkheid, een 4-3 winst voor Antwerpen tegen West-Vlaanderen zorgde uiteindelijk voor de doorslag. Oost-Vlaanderen wist dan weer derde te worden door Vlaams-Brabant nipt te verslaan met 4-3. Limburg werd 5e maar liet zich niet onbetuigd en speelde erg veel goede en nipte wedstrijden waar het vaak een kwestie van net niet was, er zat misschien meer in voor de Limburgers? 

Een speciale vermelding verdient toch wel de heren enkel tussen Flint Croes en Seppe Daemers tijdens de ontmoeting tussen Antwerpen en Oost-Vlaanderen. Deze wedstrijd van maar liefst 58 minuten werd een ware veldslag der titanen. De rally’s in deze wedstrijd waren soms zo lang dat ik als toeschouwer buiten adem geraakte van ernaar te kijken! Dergelijke wedstrijden is waar de IPJO voor bestaat. Vechtlust, provincietrots en een hels lawaai tot het eind. Een eind kwam er uiteindelijk nadat Daemers zijn tegenstander wist te verslaan met 21-17 in de derde set. 

 

Dit alles zorgde voor de volgende eindstand: 

1. Vlaams-Brabant 
2. Oost-Vlaanderen 
3. Antwerpen 
4. West-Vlaanderen 
5. Limburg 

 

Om mijn verslag af te sluiten richt ik graag een woord van dank aan de organiserende provincie Vlaams-Brabant die zorgde voor een geslaagde editie van de IPJO. Ook de umpires en officials dienen zeker ook bedankt te worden voor het begeleiden van talloze wedstrijden te midden van een aanzienlijke hoeveelheid decibels, een hele opdracht. Mijn conclusie is dat de IPJO een event blijft waar elk jaar wordt naar uitgekeken door menig mensen. Rivalen worden er soms teamgenoten en andersom. Emoties laaien er soms hoog op. Winst en verlies, vreugde en verdriet het ligt tijdens dat ene weekend allemaal zo dicht bij elkaar. Spelers en begeleiders dossen zich uit in hun provinciale kleuren en geven er vocaal het beste van zichzelf. Coaches komen elkaar soms terug tegen na elkaar een tijd niet te zien, oude banden worden soms weer aangehaald en verhalen van weleer worden er soms weer verteld. Kortom, het spelletje waar we allemaal zo van houden brengt een hele hoop mensen bij elkaar met dezelfde passie, mooier kan het niet zijn.  

Badminton, de plezantste sport. 

Uw verslaggever, 

Pol Biesmans 

 

Ontdek hier alle foto's! Grote dank aan Luc Colijn voor het vastleggen van deze momenten.